De eerste maanden van de Wet op het Passend onderwijs zijn voorbij. De voorspelde chaos is achterwege gebleven. Heel gek is dat niet, want scholen en samenwerkingsverbanden wáren al jaren bezig met ‘Weer Samen Naar School’. Vrijwel overal is de nieuwe wet beleidsarm ingevoerd. En gelukkig waren de bezuinigingen van de baan. Dus men ging zoveel mogelijk door op de oude voet. Wat veel verwarring bracht en energie nam, was […]
Ben aan het nadenken over toetsen. In Nederland hechten we zoveel waarde aan het ‘civiel effect’ van landelijk genormeerde, gelijke eindexamens, dat we niet bereid lijken om toetsen – of stage-eisen – aan te passen aan de mogelijkheden van mensen met een handicap. Dit werpt onacceptabele drempels op om een (beroeps)diploma te halen, terwijl mensen in de praktijk vaak het vak met wat aanpassingen uitstekend zouden kunnen uitoefenen. Welke (onderwijs)club […]
Afgelopen half jaar maakte ik deel uit van de Leerplaats Tussen de Regels rondom het gelijknamige boek van filosofe en organisatieadviseur Mieke Moor. Hoe houd je het uit in het spanningsvolle gebied waar regels eindigen maar de openheid je nog (net) niet de adem beneemt? Wat hebben de kunst van het scheppen en de kunst van het denken ons te bieden? Als afsluiting reflecteerden we door een kunstwerk te maken. De expositie daarvan loopt nu in bedrijfsverzamelgebouw Hooghiemstra. Mijn werk heet geweld 1 | geweld 2. Het is een installatie in dezelfde ruimte waar bijgaand werk is gemaakt.
Wat hebben kunst, filosofie en kunstbeschouwing te maken met mijn werk als adviseur en innovator? Heel erg veel! Dit ontdek ik gaandeweg de Leerplaats Organiseren 3.0 steeds meer. Ik ben de leerplaats ingestapt door Mieke Moor, een van de twee begeleiders van deze zeer interdisciplinaire leergroep van beslissers en organisatieadviseurs. Mieke onderzoekt in haar proefschrift ‘Tussen de Regels’ de spanning tussen ons overgereguleerde organisatiebestaan en de doelen die ons mensen eigenlijk voor […]
Terugkijkend op afgelopen jaar heb ik veel inspiratie opgedaan door asset based community development (ABCD) en social role valorization (SRV). De foto is van de SRV-training. Die was taai en langdurig en heel Amerikaans. Gelukkig mag Perspectief het nu zelf geven van het SRV institute van Wolf Wolfensberger, dat maakt de toepasbaarheid en de didactische kwaliteit van de training flink hoger. Dat toont zich in de aanmeldingen voor dit najaar! (www.socialerolversterking.nl). Toch was het inspirerend. En de groep was leuk.
ABCD is eenvoudig gezegd: het opsporen en voor elkaar inzetten van de kracht van een gemeenschap. SRV is het doorbreken van uitsluiting en kwetsbaarheid door het versterken van maatschappelijk gewaardeerde rollen.
Beide zijn bij uitstek contextgerichte benaderingen, waarbij de verbintenissen tussen mensen centraal staan. In twee Utrechtse vrijwilligersprojecten waarvan ik initiatiefnemer ben, pas ik dit denken nu toe. Utrecht Onbeperkt is namelijk sinds 1 augustus van start. Ook heb ik me verbonden aan een initiatief om het Vorstelijk Complex in Zuilen in beheer van een bewonerscooperatie te brengen.
Tony Booth komt naar Nederland en ik mag een van zijn gastvrouwen zijn. Hoe leuk kan het zijn? Booth is een zeer charismatische man en geweldig spreker over inclusief onderwijs. Hij is de grondlegger van de index voor inclusie en er de oorzaak van dat ik bij Stichting Perspectief kwam werken. Dat zit zo. Op een zaterdagmiddag in februari 2012 kwam ik voor het eerst in een zaaltje bij Perspectief […]
Hoe kies je een goede school voor je kind? Waar moet je op letten? Het is een vraag waar veel ouders mee zitten. Ik stelde hem op de Ik Leer Ook-dag van stichting Perspectief op 2 februari aan acht ouders van kinderen met een beperking. Aan de dialoogtafel over onderwijs waren deze ouders het daar snel over eens: het allerbelangrijkste is een respectvolle, open communicatie. Willen de mensen op school […]
Het is al vrij laat als we vanuit Farafenni in Barra aankomen. De kleine veerboot is net weg en de grote laat nog wel anderhalf uur op zich wachten. Het is nog maar de vraag of mijn chauffeur Bafoday, die ook naar de overkant moet, er met zijn auto op zal passen. We moeten dus afscheid nemen. Ik moet hem voor al die dagen vaardig chaufferen en prettig gidsgezelschap nog […]
Om vóór de vrachtwagens op de gammele Gambiaanse veerboot te komen, moet ik met mijn koffer en rugzak flink rennen. Dit is de belangrijkste verkeersader van Gambia: de verbinding van Barra op de noordoever van de rivier naar de hoofdstad Banjul op de zuidoever. Ik werk mezelf en mijn bagage naar het tweede bovendek; ik weet inmiddels wel de meest comfortabele plekjes aan boord. Het dek is vol mensen maar […]
